Author name: Bożena Lewicka

Pewien mężczyzna chciał mieć piękną kołyskę dla swojego, wkrótce mającego się narodzić, pierwszego dziecka. Kiedy dowiadywał się, kto jest najlepszym cieślą w mieście, każdy przyznawał, że jest tylko jeden prawdziwy perfekcjonista.

Były sobie dwie krople deszczu…

„Posłuchaj,to tylko teraz wydaje się takie trudne.Potem będzie już łatwiej.Powędrujesz w poprzek nocy i dnido miejsca, gdzie kończy się Czas.Poprowadzi cię promień Światłaten sam,który wpadał przez maleńkie okno z twego snuotwierane i zamykane ruchem powieki.Będzie ci lżej, bo w drodze zgubisz zmęczone ciałoi żal za tym czego nie zdążyłeś opadnie szelestemjak suchy liść.Zabierzesz ze sobą

Profesor filozofii stanął przed swymi studentami i położył przed sobą kilka przedmiotów. Kiedy zaczęły się zajęcia, wziął spory słoik po majonezie i wypełnił go po brzeg dużymi kamieniami. Potem zapytał studentów, czy ich zdaniem słój jest pełny, oni zaś potwierdzili. Wtedy profesor wziął pudełko żwiru, wsypał do słoika i lekko potrząsnął. Żwir oczywiście stoczył się

Pewien profesor, kończąc kiedyś lekcję, zwrócił się do swoich studentów w następujący sposób, mówiąc: „Czy są jakieś pytania?”.Jeden ze studentów zapytał go wtedy: „Tak, panie profesorze: proszę mi powiedzieć, jaki jest sens życia?”. Jego kolegów, którzy zmierzali w kierunku drzwi, ogarnął śmiech. Jednak profesor przyglądał się uważnie studentowi, chcąc zrozumieć, czy pytanie zostało zadane poważnie,

Bardzo dawno temu żył sobie człowiek, który przez wiele lat próbował odkryć tajemnicę życia. Pewnego dnia mądry pustelnik wskazał mu studnię, która zawierała w sobie odpowiedź, jakiej człowiek tak gorliwie poszukiwał.

W Paryżu żyła pewna rodzina, która pewnego razu zaprosiła do siebie swoich krewnych. Spędzili oni tu ponad tydzień. Jednak czas szybko minął i nadeszła chwila rozstania.

W dalekim kraju wśród pięknych ośnieżonych górskich szczytów mieszkał pewien człowiek. Dawno temu opuścił miasto, w którym pracował jako profesor na uniwersytecie. Był przez wszystkich szanowany i doceniany jako fachowiec, mimo to nie czuł się szczęśliwy. Po jakimś czasie postanowił zostawić swoją pracę, sprzedał dom, w który mieszkał i udał się w góry, abym tam

Przeczytaj, proszę tę opowieść, a następnie zastanów się nad głębią napisanych tu słów. Proponuje Ci, byś zrobił notatki. Sądzę, że zajmie Ci to ok. 5 minut.A zatem… „Był kiedyś filozof, który za dnia chodził z palącą się latarnią w ręku. Pewnego dnia przybył do wioski, w której nie było prądu. Kiedy szedł przez nią z